کلمه
به نام خدا
موشکافی و باریک بینی اسوه عدالت، حضرت علی – علیه السلام – در اجرای آن به حدی است که وقتی برای طرح دعوی خود در محکمه حاضر می شود، بر نمی تابد که قاضی او را با کنیه (ابوالحسن) و طرف مخاصمه را با نام عادی اش بخواند. حال ما که دم از اجرای عدالت علی گونه و حکومت اسلامی می زنیم و سالهاست که چشم مظلومان عالم به این نقطه درخشان که نورش را از حرکت الهی امام خمینی (ره) برگرفته، دوخته شده است چگونه می شود که به طرف مخاصمه خود حتی فرصت ایراد نظرهاو طرح دعوی خود را نمی دهیم. قریب به یک هفته است که از اعلام نتایج انتخابات می گذرد. در این یک هفته تمام امکانات صدا و سیما، سایتهای اینترنتی و مطبوعات طرفدار دولت، 24 ساعته به دنبال اثبات حقانیت خود و متهم کردن مستقیم و غیر مستقیم نامزد محترم ریاست جمهوری آقای مهندس میر حسین موسوی بوده اند. تمام اخبار، تحلیلها و حتی سخنرانی آقای دکتر احمدی نژاد- در جشن پیروزی پس از انتخابات در میدان ولی عصر- این شبهه را در اذهان مردم قویتر می کند که پس طرف مقابل چرا فرصتی برای ابراز انتقادات و اعتراضاتش ندارد؟ اگر حقیقت باید پشت درهای بسته و فقط در حضور ماموران قانون بررسی شود و سپس نتایج آن به آگاهی مردم برسد، چرا طرفداران دولت فعلی کاملاُ آزادانه نظرات خود را به مردم اعلام می کنند ولی سهم طرفداران آقای موسوی چیزی جز تصاویر کوتاه و گنگ، اخبار ناقص و تازه آن هم همراه تحلیل های تبعیض آمیز و آمیخته به شبهاتی نظیر آشوب طلبی و اغتشاش زایی نیست؟ سوال اساسی این است که اگر شعور ملت ایران بهترین قاضی برای تحلیل اتفاقات پس از انتخابات است پس چرا از آقای موسوی حتی فرصت یک ساعته گفتگوی پس از خبر هم دریغ می شود؟ چرا ملت ایران اخبار این اتفاقات را باید از کانالی مشاهده و دنبال کنند که بارها رفتار تبعیض آمیزی نسبت به طرفین این ماجرا از خود نشان داده است؟ چرا روسای قوای سه گانه (پیشین! و فعلی) و سایر نهادهای وابسته به دولت همگی یکصدا با چند روزنامه و سایت اینترنتی مشخص، اصرار بر عادلانه بودن انتخابات و تکرار مداوم این مساله دارند؟ اما روزنامه منتسب به آقای موسوی به تعطیلی کشانده می شود،امکان به روزرسانی از سایت خبری ایشان گرفته می شود وگروهی از افراد فعال در ستادهای مردمی ایشان دستگیر می شوند یا تهدید؟ چرا آقای موسوی حتی از داشتن امکانات صوتی مناسب برای رساندن پیامش به هوادارانش مبنی بر حفظ متانت و آرامش در تجمعشان محروم می شود؟ اگر این همان نامزد انتخابات است که شورای نگهبان صلاحیتش را تایید کرده و اجازه شرکت در عرصه انتخابات را به او داده است پس چرا نباید و نمی تواند اعتراضاتش را با امکاناتی برابر امکانات گروه مقابل به گوش مردم برساند و از خود دفاع کند؟ چرا همه باهم و در صورتها و اشکال گوناگون، نامزد معترض را به استفاده از راههای قانونی برای احقاق حقوق خود فرا می خوانند ولی حتی اجازه نمی دهند که مردم خود، و بدون واسطه سخنان او را همراه با سخنان منتقدینش بشنوند و قضاوت کنند؟ آیا این گونه برخوردها خود مایه دامنه دارتر شدن و عمیق تر شدن اعتراضات نمی شوند؟ لطفا به شعور مردم ایران احترام یگذارید و به آنها فرصت دهید تا خودشان حق را انتخاب کنند. از آنها حق مطالعه دقیق مسائل و تحلیل آنها را نگیرید که در این صورت عدالت به بدترین شکل ذبح خواهد شد و این ذبیحه بر بدن هیچ مرده ای کارگر نخواهد افتاد و شاهد بر مدعای هیچ کس نخواهد شد.
Sunday, June 21, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment